door gemeenteraadslid voor Groen! in Westerlo 

Denis Smets

Symbolischer kon het niet, bij het begin van het nieuwe schooljaar m'n eerste gemeenteraad. Ik waande me terug 12 jaar, voor de eerste maal naar 'n grote school . Wat een avontuur toen.

En zo voelde ik me ook wanneer ik daar plaatsnam tussen de andere leden van de raad. Een 30-tal paar ogen op me gericht, met allemaal dezelfde gedachte, welk vlees krijgen we nu in de kuip.

Ik hield me sterk, uiterlijk onbewogen, maar binnenin o zo zenuwachtig. Wellicht kon men dat ook opmaken aan mijn soms wat stuntelige deelname aan het debat.

Gelukkig waren er ook een paar goede groene vrienden (en mijn vrouwtje) die me kwamen steunen en dat gaf een warm, goed gevoel. De paar raadsleden van de andere partijen, die me kwamen begroeten na de raad, maakte dat ik nu reeds weet dat de toekomstige gemeenteraden me beter zullen afgaan.

Elke maand zal ik trachten te beschrijven wat er op de gemeenteraad beslist is, punten die ons aanbelangen, maar ook de kleine fait-divers die errond hangen, en die soms een gans ander beeld geven dan degene die we officieel te horen krijgen.

Over de agenda van deze maand kunnen we kort zijn, als het ontslag van Inge en mijn aanstelling niet op de agenda had gestaan was de raad reeds om 20h30 gedaan geweest. Hij was zo kort dat Frans de Cock een punt eraan had toegevoegd, om zoals hij zelf bij het begin van zijn (lang) betoog zei, anders de raad te vlug zou voorbij zijn.

Op mijn vraag of men problemen verwachtte met de verkeersbrigadiers (de mensen die de schoolkinderen veilig de baan helpen oversteken) dit schooljaar, was het antwoord bevestigend. Recent waren er immers van de één op de andere dag 2 gemachtigd opzichters minder. Dit betekende dat er 2 zeer gevaarlijke kruispunten langs schoolroutes plots onbemand werden.

Deze verkeersbrigadiers werken immers in een PWA-statuut, en dit statuut wordt langzamerhand afgebouwd, zodat in de toekomst het wel eens kan zijn dat het onderwijzend personeel deze taak moet gaan bijnemen.

Wel waren er bij het begin van de gemeenteraad (de wellicht gebruikelijke) mooie afscheidswoorden over Inge, hoe positief ze wel meegewerkt had, haar werkkracht, het was met andere woorden een aderlating voor de gemeente. En er waren (de wellicht gebruikelijke) mooie verwelkomingswoorden vanuit de meerderheid en de oppositie aan mijn persoontje gericht.

De geheime zitting, na de openbare zitting was een geval apart, nadat het publiek en de pers de raadszaal had verlaten ging er een zucht (letterlijk) door de raad, het was een andere sfeer, de sfeer die me deed terugdenken aan mijn vroegere OCMW vergaderingen.

Wat was er aan de gemeenteraad voorafgegaan: een rondleiding in het gemeentehuis onder de deskundige leiding van de secretaris, foto's laten nemen bij de communicatieambtenaar (die vroeger werkte in Boechout, waar de groenen in de meerderheid zitten). Een telefoontje van de krant, waarvan de tekst in de krant wel niet precies weergaf wat ik vertelde ...

De ontvangst van mijn eerste agenda in de brievenbus, en de ondekking van zoveel vreemde tekst in de agendapunten, dat ik soms meermaals hetzelfde punt moest lezen om te begrijpen waarover het nu juist ging.

De laatste weken zijn er ook een paar vragen geweest over bijstand, een inwoner die inlichtingen inwon over een hinderlijk, zonevreemd bedrijf in zijn geburen, over zwerfvuil, zwerfkatten, nadelen van het diftar systeem, enz? . En  over een wellicht onterechte benoeming in het onderwijs (vrouw van een ex-schepen). Daar heb ik navraag over gedaan in het gemeentehuis en dat punt breng ik de volgende gemeenteraad aan.

Nog een puntje, ik veronderschuldig me nu reeds voor de schrijffouten die je nu, en in de toekomst in mijn stukjes zult terugvinden. Ik was in 't school een goede leerling in de technische vakken, een kleine ramp in theorie. Maar dat heeft me toch niet belet om een normaal leven te leiden. Dus schrijffouten zullen wel niet echt belangrijk zijn in het leven.

"Niets is toeval in de politiek, alles is gepland",
aldus een raadslid tussen pot en pint uitgesproken.